Veerse meer race, 14 september 2012

Er is imiddels al bijna weer enige tijd voorbij.
Toch willen we jullie onze belevenissen in Kortgene niet onthouden.
Want buiten het roeien, was alles eigenlijk erg leuk.
Ach, als we het dan toch even over het roeien moeten hebben…..laten we het kort houden, in Kortgene hebben we er nl. lang genoeg over gedaan.
Volgens Wim B. hingen er tig emmers achter de boot. Nou, zo voelde het ook voor de andere roeiers.
Tijdens het kranen wordt de boot ook gewogen en wat bleek, we mochten 200 kg extra tellen, tjaka!!!
Plus het feit dat we met 10 roeiers waren, plus een stevig briesje tegen: dit betekende zwoegen, kan ik jullie vertellen!
We startten als een van de laatsten, werden al snel ingehaald door de starters na ons, dus redelijk uitzichtloos zeg maar.
Toen we ook al snel weer de confrontatie aan moesten gaan met inmiddels terugkerende boten(het traject was ca 8 km heen en 8 km langs dezelfde route terug) zakte de moed toch redellijk in de schoenen. Behalve bij onze stuurman Cees. Hij bleef optimistisch, bleef genieten van de k…. tocht en bleef ons stimuleren en verkondigen dat we toch nog een boot in gingen halen! En dit laatste is inderdaad gebeurd! We hebben een boot ingehaald en wat een victoriegevoel gaf dat!!!
Enfin, de finish gehaald en in een heerlijk zonnetje bijgekomen.
Hierna kwartier gemaakt in het hotel, hetgeen een aangename verrassing was voor de roeiers. Velen dachten in een soort jeugdherberg terecht te komen, bleek het een heus, leuk, knus, gastvrij hotel te zijn.

Daarna was het alweer tijd voor de roeiersmaaltijd, welke prima was.
Wat schetst onze verbazing bij de prijsuitreiking: er moest zowaar een roeier van Rechtachteruit naar voren komen om de beker in ontvangst te nemen: we zijn derde geworden in de derde klassen Heren!!! Vraag me niet hoeveel boten er in deze klasse meededen, ik wil het niet weten, wij zijn derde. En dan moet je niks meer willen weten, toch!!!
Dus een heuse beker is inmiddels in Rumpt geariveerd en rouleert nu onder de roeiers.

En toen was daar nog het avondroeien! Hier ga ik niet teveel over vertellen, daar moet je bij zijn geweest, het sfeertje, de lichtjes, het geluid, je orientatie, Demis Roussos(of hoe je het ook schrijft) kortom reden voor alle roeiers om dit allemaal een volgende keer zelf mee te maken!

Dit moest natuurlijk uitgebreid gevierd worden tijdens het feest in de tent.
Een aantal dyhearts heeft het tot het einde toe volgehouden, moesten Cees en Wim B. uiteindelijk de tent uit slepen, anders hadden ze er nu nog staan swingen!
Al met al een supergezellig weekend met elkaar gehad. Monique en Ilse deden voor de eerste keer mee. Monique was voor de start wat witjes rond de neus. Stress??? Nee hoor…… Reepjes genoeg, bananen genoeg?!?!?!?!
ILse bleef onverstoorbaar en koelbloedig en heeft met Irene een heerlijk stuk appeltaart weg zitten werken voor de wedstijd, stressverlagend hoor! Zij hebben in ieder geval al aangegeven er een volgende keer zeker weer bij te willen zijn!